Festiwal Poetycki 2017

Czym tak naprawdę jest poezja? Na to pytanie odpowiadaliśmy sobie codziennie przez cały tydzień, bowiem od 6 do 10 listopada w naszej bibliotece trwał Festiwal Poezji 2017. Każde zaplanowane spotkanie, każdy z zaproszonych gości pokazywał, że poezja to po prostu rzeczywistość, ale w bardziej wartościowym wydaniu. To malowanie słowem sensu rzeczy, to nadawanie nowego znaczenia czemuś oczywistemu i codziennemu.

I tak oto w poniedziałek 6 października odbyły się poetyckie animacje dla dzieci, które w mistrzowski sposób przeprowadziła Bajanka. Przedszkolaki oprócz zabawy z wierszem, wykonały wiele logopedycznych ćwiczeń, które zostały sprytnie zamienione w świetną zabawę. Było niezwykle gwarno i radośnie, jak to zawsze z przedszkolakami bywa.

Wtorek był dniem oddechu i przygotowań do debaty poetyckiej, która miała miejsce w środę 8 listopada. Na scenie Kulturteki gościliśmy Zdzisławę Kaczmarek oraz Andrzeja Bartyńskiego, poeci bardzo pozytywnie nastroili zebranych słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Pan Andrzej został bardzo okrutnie doświadczony przez los, w trakcie II wojny światowej w wyniku brutalnych metod Gestapo pozbawiony został wzroku, a mimo to jest osobą niezwykle pozytywną o ogromnym poczuciu humoru, co jest zauważalne w jego twórczości. Pewne sprawy i kwestie rachuje bardzo lekko i na wesoło, za co należą mu się podziękowania. Otwarcie mówił, że zabrano mu wzrok, lecz dano drugie życie i poezję. U swojego boku ma kochającą i wspierającą go w codziennych troskach żonę, którą również mieliśmy ogromną przyjemność gościć. Małżeństwo wspólnie organizuje festiwal poetycki „Poeci bez granic”, pokazujący, że w tworzeniu i sztuce nie ma żadnych ograniczeń. Pani Zdzisława bardzo sprawnie i lekko prowadziła rozmowę, lawirowała między wierszami i tematami, a przy tym wszystkim utrzymywała bardzo dobry kontakt z zebraną publicznością. Poetka także zaprezentowała swoje utwory i opowiedziała o tym skąd czerpie inspiracje do tworzenia. Jak się okazało iskrą do tworzenia może być wszystko, począwszy od zwykłego jesiennego liścia pływającego w kałuży przez ulicznego muzyka po chwile wzniosłe. Udowodniła nam, że poezja nas otacza, jest to po prostu odmienny sposób interpretacji zjawisk i pojmowania rzeczy. Choć listopad to miesiąc nostalgiczny i poezja bardzo sprzyja takim odczuciom, w naszej bibliotece było lekko i sympatycznie, bo takie wiersze zaprezentowali zaproszeni goście. Przełamali listopadową słotę, wnosząc dużo ciepła i jeszcze więcej dobrej energii.

Festiwal Poetycki zwieńczony został XXIII edycją Konkursu Recytatorskiego, który w tym roku nosił tytuł „Życie moje to ciemne, to świeci, pełne wierszy i pełne dzieci”. W tym roku do poetyckiej rywalizacji zgłosiło się ponad 60 uczestników z lubońskich szkół podstawowych, którzy mierzyli się z twórczością Danuty Wawiłow i Bolesława Lesmiana.. Przyznać trzeba, że w pewnych grupach komisja miała nie lada problem w wyłonieniu zwycięzcy.

W kategorii klas I-III przyznano następujące miejsca:

I miejsce – Tomczak Weronika

II miejsce – Niedźwiedź Hanna, Stachowiak Szymon

III miejsce – Stachowiak Aleksandra, Ptak Marcin

Wyróżnienia otrzymali: Chadyniak Natasza, Kapela Filip, Grec Filip

Następnie o godz. 10.00 na scenie swoje wiersze prezentowali uczniowie klas IV-VI, w tej grupie najlepsza trójka prezentuje się następująco:

I miejsce – Czyżewska Nadia

II miejsce – Galik Jan

III miejsce – Kowalewska Zuzanna

Wyróżnienia otrzymali: Jaśkowiak Karolina, Łobejko Łucja, Korzeniowski Mikołaj

Wśród uczniów klas VII i gimnazjum najlepsi okazali się uczniowie z Szkoły Podstawowej nr 3:

I miejsce – Brauza Tomasz

II miejsce – Filipowicz Łukasz

III miejsce – Jankowiak Julia

Wszystkim jeszcze raz serdecznie gratulujemy!

Nagrody dla laureatów i osób wyróżnionych zostały ufundowane przez wydawnictwo Media Rodzina, sklep Skrzat oraz Miasto Luboń, a każdy z uczestników otrzymał pamiątkowy dyplom i małą niespodziankę.